Την Τετάρτη 6 Μαρτίου ήταν η πανελλήνια μέρα κατά της σχολικής
βίας και του σχολικού εκφοβισμού. Κατά τη διάρκεια της ημέρας προβλήθηκαν
βίντεο, έγιναν συζητήσεις και διαβάστηκαν βιβλία αφιερωμένα στη μέρα αυτή.
Οι δραστηριότητες κατέληξαν σε:
Ø μία μεγάλη αφίσα με τίτλο: Όλοι είμαστε διαφορετικοί, αλλά όλοι
ίσοι” για την δημιουργία της οποίας τα παιδιά έβαλαν το “χεράκι” τους με τη
βοήθεια δαχτυλομπογιών,
Ø δύο τεράστιες αφίσες για το τι θέλουμε να συμβαίνει στο σχολείο
και τι όχι,
Ø ένα
τραγούδι κατά της σχολικής βίας, και
Ø πολλές όμορφες ζωγραφιές
με συνθήματα κατά της βίας
Λίγα
λόγια για τη Σχολική Βία
Σχολική βία (αγγλ. bullying), είναι η βία μεταξύ
των μαθητών στα σχολεία και αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο. Η βία εμφανίζεται ως λεκτική, κοινωνική,
σωματική ακόμη και ηλεκτρονική .
Ø Λεκτική είναι η βία με κοροϊδευτικά σχόλια,
βρισιές κ.α
Ø Κοινωνική είναι η βία με απομόνωση ατόμου, διάδοση φημών και καταστροφή
προσωπικών αντικειμένων.
Ø Σωματική είναι η βία με χτυπήματα, κλωτσιές, σπρωξίματα.
Ø Ηλεκτρονική είναι η βία μέσω μηνυμάτων και διαδικτύου.
Η
σχολική βία στη χώρα μας έχει αυξηθεί κατά
14,7% τα τελευταία χρόνια. Οι θύτες στα σχολεία ασκούν στα θύματα ψυχολογική
βία όπως υποτιμητικές συμπεριφορές, απομόνωση από την παρέα κ.α.
Υπολογίζεται
ότι το 15% έχει υποστεί βία, ενώ
οι θύτες είναι περίπου 5%.
Τα
θύματα αισθάνονται ανασφάλεια και
νιώθουν να μη θέλουν να πάνε στο σχολείο για να μην τους κοροϊδεύουν οι συμμαθήτριές τους/
της. Τα θύματα είναι συνήθως παιδιά ήσυχα
και ευαίσθητα. Άτομα τα οποία φοβούνται να υπερασπιστούν τους
εαυτούς τους.
Θύτες
Όσο για τους θύτες είναι συνήθως παιδιά
με χαμηλή αυτοεκτίμηση -
όσο κι αν θέλουν να δείχνουν το αντίθετο - υπερδραστήρια και ενεργητικά.
Συνήθως οι θύτες δεν έχουν τύψεις για
τις πράξεις τους και είναι άτομα δίχως
ηθικούς ενδοιασμούς.
Χρειάζεται αμέσως:
q να συζητήσετε με το παιδί,
q να το διαβεβαιώσετε ότι ,<<δεν ευθύνεται το ίδιο για ο,τι έχει
συμβεί>>,
q να του υπενθυμίσετε ότι το νοιάζεστε και ότι είστε αυτοί που το προστατεύετε,
q να του τονίσετε ότι
μπορείτε να αντιμετωπίσετε την
κατάσταση μαζί,
q
να του πείτε ότι τα
πράγματα μπορούν να αλλάξουν μόνο αν <<αν σπάσει η σιωπή>>,
q
να του εξηγήσετε ότι
το να μιλήσει στους ενήλικες για περιστατικά βίας και εκφοβισμού δεν αποτελεί
<<κάρφωμα>>,
q
να ενημερώσετε τον
εκπαιδευτικό και παράλληλα το διευθυντή του σχολείου,
q
να προτείνετε στο
παιδί πρακτικούς τρόπους για την αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων,
q
να ζητήσετε
συμβουλευτική από ειδικό ψυχικής υγείας.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ
ΑΜΕΣΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ
801-801-1177
<<Γραμμή Σύνδεσμος για την
Ψυχοκοινωνική Υγεία
Του Παιδιού και του Εφήβου>>
Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και
του Εφήβου
(Ε.Ψ.Υ.Π.Ε.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου